Kontrolatu gabeko fabrikazio-ingurune batean, eragin termikoak dira tamaina handiko makina-erreminten doitasunerako muga nagusia. Barneko eta kanpoko bero-iturriak, espantsio-koefiziente desberdinekin konbinatuta, makinaren egitura-esparruaren deriba termiko konstantean gertatzen dira. Beraz, probak automatikoki egiteko makinan beharrezkoa, azkarra eta integratua den karakterizazio-metodo bat garatzea erronka garrantzitsua da oraindik ere. Testuinguru horretan, egileek aldeaniztasunean oinarritutako metodoa proposatzen dute, makina-erremintan integratua, efektu termikoak ebaluatzeko indarrean dagoen ISO 230-3 arauaren tresna osagarri gisa, neurketa bolumetriko, zehatz, azkar eta integraturako ikuspegia eskainiz. Saiakuntza esperimental sorta bat aurkeztu da. Bertan, metodo hori erabiltzen da ZAYER makina-erremintaren (ZERO modeloa) lehen prototipo bat karakterizatzeko, zenbait egunez, fabrikatzaile horrek Gasteizen dituen instalazioetan.
