Makina-erreminta modernoak konplexutasun handiko sistema mekatronikoak dira, eta horien diseinuak irizpide tekniko gatazkatsu ugari orekatu behar ditu, zehaztasunean eta portaera dinamikoan gero eta exijentzia handiagoa duen testuinguru batean. «Lehenengoan ondo egiteko» printzipioa funtsezkoa bihurtu da prototipo fisikoen beharra murrizteko, bereziki bolumen txikiko ekoizpen pertsonalizatuetan. Agertoki honetan, diseinu-prozesuan integratutako simulazio birtualak funtsezko papera hartu du. Zehaztasun handiko eredu matematikoak sortzea kritikoa da prozesu birtualen plangintzak arrakasta izan dezan, dinamikak eragin nabarmena baitu piezaren kalitatean eta produktibitatean. Helburua da dauden garapen-prozeduretan arazorik gabe integratuko diren tresnak eta jarraibideak ematea, kalkulu-denborak murrizteari, analisien malgutasunari eta lortutako emaitzen egokitasunari lehentasuna emanez.
Proposatutako ikuspegiak ordena txikiko multibody modelatua, FEM analisia, kontrol digitala eta mekanizazio-ibilbideak konbinatzen ditu, eta makinaren portaera dinamiko osoaren aurreikuspen zehatza eta eraginkorra ahalbidetzen du. Posizioaren, mugimendu-kontrolaren eta ibilbideen jarraipenaren mendeko egiturazko dinamika osatzen duten ereduak garatzen dira. Makina egiturazko osagaien (bankada, zutabea, eskotea) multzo gisa modelatzen da, elementu finituekin modelatuta, eta elementu malguen bidez konektatzen dira.
Simulazio-erremintak doitasunez erreproduzitzen ditu egoera dinamikoak (posizioa, abiadura, bibrazioa, korrontea, tentsioa) mekanizazio-ibilbide errealetan. Eredu horri esker, egitura-dinamikaren ondorioak eta kontrolaren doikuntzak proiekta daitezke tresnaren ibilbidean, diseinu-erabakiek prozesuaren gaitasunean eta egonkortasunean duten eragina ebaluatuz.
